Ruim een jaar geleden heb ik de stap gezet te wisselen van de controleafdeling naar de samenstel- en adviesafdeling. De keuze was niet heel makkelijk, want hoe neem je de juiste beslissing? Graag neem ik jullie mee in hoe de keuze bij mij tot stand is gekomen met als afsluiting een boodschap voor partners en managers op de controleafdeling.

Studie

In eerste instantie kwam de twijfel bij mijzelf of ik nog wel mijn RA-titel wilde behalen, toen het met mijn studie tegenzat. Ik heb altijd al hard moeten werken, maar hoe veel en hoe lang ik ook studeerde, het kwam er niet uit. Als het studeren steeds niet leidt tot resultaten, dan krijg je daar geen energie meer uit en moet je nadenken of je jouw doelen moet bijstellen. Dat ik zo hard studeerde, begon me vervolgens op het werk ook parten te spelen. Mijn collega’s vroegen of ik nog wel leuk vond wat ik deed. Ja dat wel, het werk sprak me nog steeds aan. Ik vond het heerlijk om naar klanten te gaan en ze te kunnen helpen, dat zag mijn leidinggevende ook. Omdat ik vergeleken met de gemiddelde accountant erg sociaal ben en alle klanten met mij wegliepen, vroeg mijn leidinggevende zich af of de samenstel- en adviesdeling niet veel meer bij mij zou passen. In eerste instantie dacht ik daar niet serieus over na. Ik vond het werk namelijk erg leuk, en het zou ook een beetje als falen voelen als je ergens voor studeert, maar vervolgens een trapje lager gaat, want zo voelde dat.

Second opinion

Toen één van de partners van de samenstel- en adviesafdeling mij op het kerstfeest aansprak veranderde dat. Hij vond mij een ontzettend sociaal persoon en vertelde me dat hij het zonde zou vinden als ik bij mijn werkgever weg zou gaan zonder dat ik een keer op de samenstel- en adviesafdeling had meegekeken. Hij had het gevoel dat de cultuur op de controleafdeling niet helemaal bij mij paste. Toen dus twee verschillende mensen dat tegen mij zeiden, terwijl zij later aangaven dat niet met elkaar besproken te hebben, ben ik hier serieus over na gaan denken. Ik geloof dat bepaalde dingen met een reden gebeuren.

Politiek

Rond dezelfde tijd werd mij gevraagd op de kieslijst plaats te nemen van de gemeenteraadsverkiezingen. Ik besloot dat te doen op een niet-verkiesbare plek (13), zodat ik de komende vier jaar wellicht steunraadslid kon zijn om te ontdekken of dat echt iets voor mij is. In maart 2018 liep het echter anders. We werden de grootste partij met 10 zetels, er kwamen twee wethouders, en wegens ziekte, liet iemand zijn plek voorbij gaan, waardoor ik de volgende op de lijst was voor een raadszetel. In juni 2018 ben ik beëdigd na lang wikken en wegen. Ik was namelijk in de tussentijd mijn master gestart en ook dat was wennen. Ik gaf aan dat mijn studie op dit moment voor ging. Mijn partijgenoten gaven me het vertrouwen dat ze graag een jong persoon in de raad wilden en dat ze mij zouden beschermen tegen al te veel werk totdat ik mijn studie af zou hebben. Dat is ook mogelijk als er nog 9 anderen van dezelfde partij in de raad zitten.

Beslissing

Deze samenloop van omstandigheden, gesprekken met leidinggevenden en goed luisteren naar mijn gevoel hebben mij doen besluiten in september 2018 de overstap te maken naar de samenstel- en adviesafdeling. Ook omdat het op de controle-afdeling lastiger te verkopen was om naar huis te moeten voor de gemeenteraad in het drukke seizoen. Daarbij kwam dat op de samenstel- en adviesafdeling mijn rol in de gemeenteraad juist werd aangemoedigd, om een groter netwerk op te bouwen en daar aanvullende dienstverlening uit te krijgen. Ik kreeg daarom op de samenstel- en adviesafdeling ruimte om mezelf op politiek gebied ook te ontwikkelen. Inmiddels heb ik mijn master afgerond en ben ik de laatste anderhalf jaar door mijn studie gevlogen. De omstandigheden en werkdruk lijken bij mij van grote invloed geweest op mijn prestaties.

Verschillen

De werkdruk die op beide afdelingen heerst is niet te vergelijken. Op de samenstel- en adviesafdeling is de werkdruk op sommige momenten ook hoog, maar de tone at the top is heel duidelijk: Neem ook ruimte voor ontspanning, want mensen die een burn-out krijgen kosten veel meer. Er wordt veel gelachen en er is veel ruimte voor een geintje, daar waar dit op de controleafdeling soms zelfs verkeerd uit kon pakken in een periode dat iedereen op zijn of haar tenen liep en daar te weinig waardering voor ervoer. De partners op de samenstel- en adviesafdeling worden ook op een positieve manier als minder autoritair ervaren. In de praktijk zie je dit terug in de kledingstijl die iedereen op kantoor draagt. Mensen voelen de ruimte om elkaar beter te leren kennen door af en toe een praatje te maken. Dit draagt bij aan het teamgevoel en leidt uiteindelijk tot werknemers die met plezier naar hun werk gaan. Een groot verschil met de controleafdeling waar ze het drukke seizoen proberen te ‘overleven’. Hierdoor ontstaat een cultuur waarin je werkt om geld te verdienen, wat een enorm negatieve sfeer met zich mee brengt.

Tot slot

Kortom, de samenhorigheid op de samenstel- en adviesafdeling is groter. Het is misschien ook makkelijker, omdat je al jouw collega’s vaker op kantoor tegen komt, waar de controleafdeling meer moeite zou moeten doen om het teamgevoel in stand te houden. Daar is een grote rol voor de partners weggelegd, terwijl zij ook het einddoel niet uit het oog moeten verliezen. Dat iemand partner is, wil niet altijd zeggen dat iemand ook goed kan managen en sturen. En daar is nu net geen tijd voor in het drukke voorjaar. Het gevolg is een kleiner gevoel van verantwoordelijkheid bij de werknemers en daarmee minder inzet door de werknemers vanuit het hart. Zij denken: ‘Even nog dat drukke voorjaar door en dan ga ik weer kijken of ik iets anders wil gaan doen…’. Geef als partner en manager het goede voorbeeld. Veel werknemers haken af, omdat zij zien dat partners en managers geleefd worden door de tijd. Werknemers maken om die reden een andere keuze voordat zij de RA-titel halen. Maar ook: durf verantwoordelijkheid over te dragen aan lagere functiegroepen, want men leert door te vallen. Mijn persoonlijke boodschap na dit alles: je hoeft niet altijd de beste te zijn in wat je doet, als je maar het beste uit jezelf haalt.