Hugo van Beurden
Artikel
De DGA: van Directeur naar Groei-Aanjager!
Iedereen in de financiële sector kent ze wel: de Directeur-Grootaandeelhouders (DGA). Dat wil formeel zeggen dat een natuurlijk persoon ten minste 5% van de aandelen bezit in de vennootschap (B.V. of N.V.).
DGA’s spelen een cruciale rol in het zakelijke landschap en hebben door de jaren heen aanzienlijke veranderingen ondergaan, denk hierbij alleen al eens aan de toegenomen en complexere wet- en regelgeving, strengere normen voor financiële verslaggeving, privacy en ethisch gedrag. De verschillen tussen de DGA van vroeger en de DGA van nu zijn daarnaast merkbaar in nog veel meer aspecten, met name op het gebied van deadlines, te halen marges en resultaatgerichtheid.
In de wandelgangen hoor ik weleens dat het zakelijke klimaat vroeger geduldiger was. Ook schijnt de concurrentie minder ‘moordend’ te zijn geweest, waren deadlines minder dwingend en hadden bedrijven meer de ruimte om te manoeuvreren. DGA’s hadden de luxepositie projecten over langere periodes te plannen, dit alles met minder druk om onmiddellijke resultaten te behalen. Dit resulteerde in een meer ontspannen benadering van zakendoen, waarbij de focus lag op langetermijnstrategieën in plaats van snelle winsten. Hoog in het vaandel stond, en staat nog steeds, de relatie, we kennen allen de uitspraak ‘De klant is koning’.
De voortdurend veranderende strijd om relevantie, navigeren in een steeds competitiever zakelijk klimaat.
Vandaag de dag is het zakelijke landschap dynamischer en competitiever geworden. Deadlines zijn strakker en de nadruk ligt dikwijls op snelheid en efficiëntie. DGA’s moeten in staat zijn om snel aan te passen aan veranderende marktomstandigheden, het almaar veranderende IT-landschap en flexibel genoeg zijn om snel beslissingen te nemen. Het vermogen om deadlines te halen, mee te gaan met de steeds sneller volgende ontwikkelingen en de acceptatie door het maatschappelijk verkeer is van essentieel belang geworden om de concurrentiepositie te versterken en een groter marktaandeel te veroveren. De klant is nog steeds koning. Tegelijkertijd kan de klant als koning ook weer niet te veeleisend worden, er zijn in veel beroepen personeelstekorten. Door deze tekorten maken bedrijven vaker en sneller de keuze met welke klant zij wel of juist niet (meer) verder willen. Dat betekent ook dat als ‘de koning’ te lastig is hij of zij nu sneller en makkelijker vervangen wordt door een andere koning.
Ook de te behalen marges zijn onderhevig aan verandering. Vroeger konden bedrijvengenoegen nemen met bescheiden winstmarges, gezien de minder intense concurrentie en de langere tijdshorizon voor het terugverdienen van investeringen. Tegenwoordig moeten marges vaak hoger en krijgen werknemers minder ruimte voor fouten. DGA’s zijn zich bewuster van elke kostenpost en zijn continu aan het kijken hoe ze meer rendementspunten kunnen creëren om zo de winstgevendheid te handhaven en veelal te vergroten.
Het continu bijsturen van de koers naar grotere resultaten & successen
Een andere opvallende verandering in de rol van de DGA’s is dat de resultaatgerichtheid een steeds belangrijker onderdeel vormt van de bedrijfsvoering. In het verleden was het behalen van doelen al belangrijk, toch was er toentertijd meer ruimte voor het herstellen van eventuele tegenvallers. Tegenwoordig is de druk om meetbare resultaten te behalen intenser geworden. DGA’s worden vaak door de buitenwereld beoordeeld op hun vermogen om concrete en ambitieuze doelstellingen te bereiken binnen strakke tijdlijnen. Een goede DGA wordt voor veel mensen gemaakt door de geleverde prestaties met zijn bedrijf. Dit heeft geleid tot een verschuiving naar meer prestatiegerichte bedrijfsculturen.
De DGA’s 2.0
Kortom, de rol van DGA’s is geëvolueerd in lijn met de veranderende zakelijke omgeving. Deadlines zijn strakker, er is minder ruimte om af te wijken van te halen marges en resultaatgerichtheid staat centraal. Moderne DGA’s moeten wendbaar en proactief zijn om te kunnen voldoen aan alle eisen van de hedendaagse zakenwereld.
Dan hebben we het nog niet eens over de continue maatschappelijke druk die op DGA’s en ondernemingen ligt. De continue druk om te verduurzamen, je als bedrijf uit te spreken tegen maatschappelijke- en geopolitieke kwesties en de steeds hogere eisen omtrent goed werknemerschap.
Iedereen blijft mens.
En tóch moeten we binnen bedrijven de menselijke maat niet vergeten. Fouten horen erbij, of je nou stagiair(e), werkstudent, werknemer, CEO of DGA bent: we zijn aan het eind van de dag allemaal mensen.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!